دیپلماسی سلامت

دیپلماسی سلامت2

دیپلماسی سلامت مفهومی است که بیشتر مترادف با دیپلماسی پزشکی استفاده میگردد. اولین گام عملی در راستای دیپلماسی سلامت در سال 1811 برداشته شد

 

دیپلماسی سلامت

 

اغلب از دیپلماسی به عنوان علم و هنر انجام مذاکرات و یا برقراری روابط دیپلماتیک و بین المللی از طریق مداخله دیپلمات های حرفه ای عنوان می شود. این مهارت ها به صورت عمومی در طی تبدیل اهداف بلند مدت یک کشور از قوه به فعل صورت می گیرد. به عبارت بهتر و دقیق تر دیپلماسی راه عملی دستیابی اهداف از طریق گفت وگو ، تعامل، مذاکره و داد و ستد است. دیپلماسی به طور حقیقی بسیار راه کم هزینه معقول، منطقی و مبتنی بر تعامل در معنای وسیع ، با سری اهداف گسترش و حفظ هویت، پرستیژ و اعتبار یک ملت و کمک به تحقق اهداف مورد نظر از طریق بهترین و مناسب ترین روش می باشد.

عضو گروه مطالعات غرب آسیا در دانشکده مطالعات جهان

جواد شعرباف، در یادداشتی نوشته است: تامین اهداف و منافع بلند مدت یک واحد سیاسی از مسیر مذاکرات و همکاری‌های میان کشورها، به گزینه مطلوب و ارجمند برای همه کشورهای جهان اعم از پیشرفته یا در حال توسعه تبدیل شده است.

برای دیپلماسی معانی بسیاری در نظر گرفته شده و کتب و منابع بسیاری در این زمینه به رشته تحریر درآمده است. این معانی و مفاهیم در طول زمان، فراز و فرودهای بسیاری پیدا کرده است اما آنچه که در همه این سال ها و بویژه پس از پیدایش کشورها و ملت ها مورد توجه و اهتمام قرار داشته است، گفت و گو و تبادل نظر و مذاکرات سیاسی برای حل و فصل مسائل و مشکلات فیمابین دولت ها و یا تشکیل ائتلاف ها و اتحادها له یا علیه دیگران بوده است. عمده تعاریف این اصطلاح در باب جنگ و صلح و عقد قراردادهای مرتبط را در بر می گرفته و طبعا ملت ها و مسائل غیرسیاسی مرتبط با ایشان أساسا نقش و وجهی در این نوع از دیپلماسی نداشته اند. تاریخ دیپلماسی از این منظر تاریخ تعامل دولت ها یا تعارض منافع آنها با یکدیگر و تلاش برای مذاکرات معطوف به حل و فصل آنها می شده است. دیپلماسی مضاف و موضوعات و مقیدات متنوع دیپلماسی، زائیده نیازهای عصر جدید و نیازمندی های نسل جدید پس از دو جنگ اول و دوم جهانی است.

دیپلماسی سلامت چیست؟

یکی از مهمترین موضوعاتی که برای نسل جدید پس از جنگ، نقش و اهمیت ویژه ای یافته است، حوزه سلامت و بهداشت، می باشد. بازتعریف نقش انسان و محوریت یافتن حیات او بر روی کره زمین و ضرورت اهتمام به نیازمندی های جسمی و روحی او با هدف طولانی کردن حیات و زیست او در جهان، محور فعالیت های بسیاری از نهادها و سازمان های بین المللی پس از جنگ دوم شده است. به همین جهت، تلفیق حوزه دیپلماسی با بخش سلامت، به تولید مفهوم علمی جدید و میان رشته ای به نام دیپلماسی سلامت منجر شده است که باب نوینی در تعاملات سیاسی میان کشورها گشوده است. اگرچه بر أساس تعاریف رسمی، دیپلماسی سلامت، برای مقابله با بیماری‌هایی که از مرزهای بین‌المللی به سرعت فراتر رفته و رشد اقتصادی و توسعه کشورها را به خطر می‌اندازد اطلاق می شود اما دامنه رو به گسترش این مفهوم، خصوصا در قرن جدید، تعریف متفاوت تری را می طلبد. بر أساس تعاریف جدید، دیپلماسی سلامت به کاربست امر مذاکره، گفتگو و تعامل فراملی با هدف افزایش سلامت و بهداشت جامعه جهانی در سطح کلان و ارتقای سلامت و امنیت بهداشتی آحاد افراد در کشورها گفته می شود. بر این مبنا، دیپلماسی به بستری مناسب و آماده و مهیا برای میزبانی مهمترین نیاز بشر تبدیل می شود. در حقیقت از تلفیق این دو مفهوم، عملا تکریم انسان و سلامت اوست که مورد توجه واقع می شود. دیپلماسی سلامت در واقع شناخت سازوکارهای حاکم بر حوزه سلامت از منظر سیاسی و تلاش برای به حداکثر رساندن منافع ملی و مصالح شهروندان با تکیه و توجه به مفهوم سلامت و تلاش در راستای توسعه آن در میان واحدهای سیاسی می باشد. نمونه بارز آن را در همه گیری بیماری کرونا در جهان مشاهده نمودید.

راهکارهای ارائه شده جهت توسعه پایدار دیپلماسی سلامت

با توجه به اهمیت مقوله سلامت در توسعه پایدار، لازم است دیپلماسی سلامت به یکی از ابزارهای اصلی سیاست خارجی کشورها تبدیل شود و دولت‌ها برای رسیدن به اهداف عالی سلامت محور خود، دیپلماسی سلامت را بیش ‌ازپیش مورد توجه قرار دهند.حوزه سلامت و اهتمام به آن، در زمره همین عرصه های نوین احترام به انسان و لزوم توجه به آحاد بشر در همه جوامع و حفظ سلامت او و کاهش بیماری هاست. ازجمله سازوکارهای بین‌المللی دولت‌ها برای مقابله با بیماری‌ها، برگزاری گردهمایی‌های بین‌المللی و تشکیل سازمان‌های بین‌المللی پاسخگو به تهدیدهای سلامت جهانی است. بسیاری از چالش‌های موجود در سلامت جهانی باعث  ایجاد تقاضا برای اتخاذ سیاست‌های مناسب‌تر و هماهنگی دیپلماتیک در سطح جهانی تحت عنوان «دیپلماسی جهانی سلامت»(دیپلماسی سلامت) شده و سلامت جهانی را به یکی از اجزای اصلی سیاسـت خارجی و قدرت نرم تبدیل کرده است.

دیپلماسی عمومی

دیپلماسی های عمومی مبتنی بر سلامت و به عبارت بهتر و دقیق تر کاربست دیپلماسی سلامت محور فواید عدیده‌ای برای کشور دارد که به برخی از آنها به طور خلاصه اشاره خواهد شد:

  • گسترده شدن حوزه تعاملات ملی و بین المللی ایران از مسیرهای سلامت محور
  •  ایجاد پیوندهای مختلف میان نهادها و اقشار مرتبط با حوزه سلامت با دیگران و بسط تعاملات فراملی
  • افزایش توان و اقتدار ملی با تکیه بر دیپلماسی عمومی و مقابله با تحریم با هدف منزوی کردن ایران از جامعه جهانی-ارز آوری مناسب، معتبر، مستمر، پایدار و پرقدرت برای کشور
  • ایجاد اشتغال و کارآفرینی برای فعالان حوزه سلامت در هر دو بخش دولتی و خصوصی
  • افزایش توسعه کسب و کارهای مرتبط با حوزه سلامت در بخش های حاشیه ای
  • افزایش اعتبار و پرستیژ علمی و سیاسی و کمک به ارتقا و بهینه سازی سیاست های سلامت محور

چگونگی جایگاه دیپلماسی سلامت در ایران

از مهمترین موضوعاتی که در دو دهه اخیر مورد توجه قرار گرفت جایگاه نظام سلامت ایران در میان کشورهای خاورمیانه است. این موضوع فواید بسیاری را در بردارد. برتری قابل توجه وضعیت بهداشت و سلامت در ایران و زیرساخت ها و نظام سلامت قوی و با پشتوانه و دارای قدمت این کشور را به یکی از مقاصد معتبر، در دسترس، ارزان و قابل اعتماد سلامت تبدیل کرده است.این موقعیت مطلوب، زمینه را برای قرار گرفتن ایران در میان مهمترین کشورهای مقصد سلامت در منطقه قرار داده است.با این ویژگی به ابزاری پر قدرت در خدمت منافع و اهداف دیپلماسی عمومی کشور در آمده و بخوبی می تواند نقش و جایگاه منطقه ای و برتر ایران در میان کشورهای منطقه را دوام و قوام بخشد

ضمن سپاس از همراهی شما با این مقاله، جهت کسب اطلاعات بیشتر و همچنین مشاهده و خرید محصولات البسه پزشکی أنسشاپ به صفحه اینستاگرام ما مراجعه فرمایید.

شما عزیزان می توانید از محصولات روپوش پزشکی شیک نیز دیدن فرمایید.

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *